Na lang zoeken heb ik een mooie groep diamantregenboogvissen gevonden, van twee verschillende bloedlijnen.
Eerst wat foto’s van de diamantjes. De mannetjes met rode vinnen:
En de vrouwtjes met gele vinnetjes. Soms hebben deze minder de blauwe kleur dan de mannetjes maar mijn vrouwtjes zijn even mooi blauw als de mannetjes:
s’ Morgens is het een drukte in het aquarium. De mannetjes diamantregenboogvissen proberen de vrouwtjes te imponeren en hen mee te lokken naar de plaats waar ze willen paren. Uiteindelijk is het één mannetje dat door de vrouwtjes wordt uitgekozen.
Er worden eitjes door de diamantregenboogvissen gelegd in fijnbladige planten of mos. In een kweekbak kan dit ook in een wolmop maar ik hou het liever natuurlijk dus hier krijgen ze mos.
Eitjes in mos:
De eitjes van de diamantregenboogvissen zijn zo klein dat ze bijna niet te zien zijn. De pluk mos heb ik uit het aquarium gehaald en in een kweekbak gestoken.
Na enkele uren zag ik het eerste visje al rondzwemmen:
Hééééél klein, dus moeilijk te fotograferen:
Hier een kleintje bij een luchtbelletje:
De diamantregenboogvissen hebben geen dooierzak dus moeten ook dadelijk eten. Ze zijn nog zo klein dat artemia te groot is dus de eerste dagen staat er stofvoer op het menu. Omdat stofvoer blijft drijven, doe ik dit eerst in een potje met water en geef het mengsel met een spuitje, zo kan ik ook gericht voederen.
De eerste dag zwommen ze allemaal apart, nu, de tweede dag merk ik dat ze elkaar al opzoeken en meer een groepje vormen.
Op de derde dag zie ik al verschil in gedrag, de praecoxen zijn nu verdeeld in twee groepen in het aquarium. Het is nogal een grote kweekbak, ik denk dat ze elkaar niet vinden want ze zwemmen nog niet ver rond.
De diamantjes zijn ongeveer een week. Omdat de eieren over verschillende dagen gelegd zijn, zijn ze niet allemaal even oud en groot.
Voorlopig nemen ze nog maar alleen stofvoer aan. Artemia en micro wormen zijn blijkbaar nog te groot en ze hebben er ook totaal geen belangstelling voor.
Ik werd toch een beetje zenuwachtig want stofvoer is toch maar een hulpmiddel en volgens mij geen volwaardige voeding.
Vandaag kwam ik op het idee om net zoals bij de jonge betta’s, witte muggenlarven tot moes te snijden. En jawel hoor, dit was een succes en wilden ze eten. En zo kan ik ze dan nog andere voeding aanbieden.
Ze zijn nog steeds erg klein maar hebben ondertussen al een gevuld buikje:
Zwemmen lukt ook al aardig, soms schieten ze zelfs een stukje vooruit. Ze zwemmen nog steeds meestal aan het wateroppervlakte:
Eén maand oud. Ik heb drie aquariums waar de kleintjes in opgroeien. Heel raar is dat in twee aquariums de visjes heel de tijd bovenaan blijven en in één aquarium zwemmen ze tot in de helft van de diepte van het aquarium. Hier ligt een donkere bodem in, misschien dat het hen geruster stelt.
Hun voeding bestaat nu uit micorwormpjes, artemia, gesneden diepvriesvoer allerlei en stofvoer.
Een uitgroeibak voor een deel van de regenboogjes is ingericht:
Deze staat in de woonkamer en omdat het oog ook wat wil is het echt ingericht:
Zijaanzicht, nog veel open zwemruimte over voor de ADHD visjes:
Bij de grootsten beginnen de vinnetjes te ontwikkelen:
Met een beetje goede wil zie je ook al een blauwe gloed verschijnen:
De kleine praecoxen groeien nog steeds goed, er lijkt weinig uitval te zijn. Er is wel een groot verschil tussen de kleinsten en de grotere. Behalve in één bakje. Dit was een experiment: bij mijn ouders is een klein vijvertje en het water was helemaal groen. Ik heb het groene water genomen en heb daar mos in gestoken met eitjes. Verschillende weken heb ik geen eten gegeven of water ververst. De visjes groeien even snel als de andere die in ‘gewoon’ water zitten. Ondertussen is het water niet groen meer maar de visjes zijn allemaal bijna even groot. Ze groeien ook gelijkmatiger op dan de andere visjes.
bij de grootste diamantregenboogvissen is ondertussen het verschil te zien tussen de mannetjes en de vrouwtjes. Dat zie je aan de kleur van de vinnetjes:
Gele vinnetjes, een vrouwtje:
Rode vinnetjes, een mannetje:
In actie:
Sinds kort staan ook watervlooien op het menu en dit is snoepen:
Alle mondjes zijn nog niet groot genoeg om ze op te eten, maar achter de vlooien jagen lijkt ook wel boeiend te zijn.
Kleine visjes worden groot.
Hier een filmpje waarbij een aantal visjes tussen hun ouders zwemmen:
En de hele groep ouders en bijna volwassen diamantregenboogvissen.
Diamantregenboogvissen volgens wikipedia